(dumating si Jop sa hospital at umuwi na rin si Arwin, may ilang missed calls na mulasa kanyang ina na nagtatanong kung anu nang kalagayan ni Eigh, may isa rin mula kay Grace, makita pa lang ang pangalang nakaregister nalulungkot na si Arwin, tinawagan nya ito.)
Arw: Grace?
Christian: oh, sorry this is Christian.
Arw: ow, uhm, is Grace around?
Christian: she is still in the bathroom, but you can leave a message for her and once she's done, I'm gonna tell her.
Arw: oh okay, thanks... uhm, kindly tell her Eigh is alright now, she woke up this morning and she's doing great... Ryuu is still under coma.
Christian: oh, I'm sorry to hear about your friends, I'll tell her.
Arw: bestfriends actually... uhm, by the way I'll not hang longer, I need to go and take some rest, bye.
Christian: okay. Bye!
(ibinaba ni Arwin ang cellphone at tinawagan ang kanyang ina.)
Arw: ma,
Cyn: Arwin! Why did you call only now!? How is Eigh?
Arw: she's fine ma, she woke up just this morning...
Cyn: oh thank God... how about her husband?
Arw: Ryuu? Oh he is till under coma, ma... but the doctor said he'll be better...
Cyn: what kind of better?
Arw: uhm... I don't know, but he'll be.
Cyn: I'll be coming over this morning with Ghail, is that fine?
Arw: oh, Eigh will really appreciate that.
Cyn: okay, okay.. take some rest now.
Arw: bye ma.
Cyn: bye.
(pagkababa ni Arwin ng phone binuksan nya ang kanyang kotse at sumakay.)
Arw: Christian, jerk!
(pinaandar nya ang sasakyan at nagdrive na pauwi. Makalipas ang dalawang araw, pinalabas na si Eigh sa hospital, nacheck na rin ang trauma nya, umuwi na rin ang pamilya nya sa Cavite, araw-araw syang nasa hospital para kay Ryuu, dinadalhan nya ito ng prutas at pagkain, kahit alam nyang hindi pa ito makakain dahil hindi pa ito gising. Pinapanuod nya rin ang mga doctor na linisin ang sugat ni Ryuu sa likod.)
Eigh: be careful... oh not too much!
(yan ang OA na reaction ni Eigh sa tuwing mararamdaman nyang masakit ang sugat ni Ryuu, naiiyak sya tuwing nakikita nya kung gaano kalala ang sugat. Lumavbas sya ng ICU at naupo sa bench, umiiyak si Eigh.)
Shey: you don't need to watch everytime we clean his wound..
(tumabi si Shey kay Eigh.)
Eigh: I need too,
Shey: but it hurst you, Eigh...
Eigh: I need to be strong for him,
Shey: I know... we know... but save it for once Ryuu woke up, you'll be taking over... but for now, let the doctors handle their job..
Eigh: will you help him feel better?
Shey: Eigh, I will. Okay? So don't be sad, okay?
Eigh: okay,
(ngumiti si Eigh.)
Shey: by the way, Seung Ri cooked lunch, and Ghie packed some for us.
Eigh: really?
Shey: yah, it's in my bag, I'll get it and bring it to you...
Eigh: I'm not in the mood to eat...
Shey: I told you, you need to be strong for Ryuu... and besides you need more nourishment, now.
Eigh: okay.
Shey: uhm, okay, I'll meet you in the cafeteria.
Eigh: okay.
(tumayo si Shey at umalis na, tumayo rin naman si Eigh at sumilip sa bintana ng ICU, tsaka sya dumeretso sa cafeteria. Nagdaan pa ang mga araw at hindi napagod si Eigh na magpabalikbalik sa hospital, ayaw nya kasing maistorbo pa ang kanyang mga kaibigan na busy rin sa trabaho, si Arwin na ang naglalakad para sa investigation ng nangyari, ang mga kaibigan nilang galing Japan ay umuwi na rin pabalik ng Tokyo, pinupunasan nya si Ryuu sa ulo at sa mga braso pati na rin sa mga paa, kinakausap nya ito kahit wala reply, makakatulong daw kasi ito para lumaban ang pasyente. Dumaan pa ang isang linggo at namulat ang mata ni Ryuu, nagalaw din nito ang isang daliri, at kahit tulog si Eigh na nakahawak sa kamay ni Ryuu, naramdaman nya ito agad syang gumising.)
Eigh: Ryuu?
(napatayo si Eigh at tumingin sa kanya si Ryuu, ngumiti ito kahit mahahalatang sobrang hina. Napatalon sa saya si Eigh, agad nyang tinawag si Shey, pagdating nila Shey nakita nila si Eigh na hawak-hawak ang kamay ni Ryuu at kinakausap ito habang hinahawakan ang noo. Pinatabi muna nila si Eigh para macheck nila ang vitals ni Ryuu at ang kalagayan nito. Okay na daw sya sabi nila Shey, at kumuha sila ng therapist para kay Ryuu para matutuhan muli nitong igalaw ang mga kamay o di kaya'y mga daliri man lang, nagdaan pa ang mga araw at natutuwa si Eigh na nakikitang tinuturuan muli si Ryuu.)
Shey: Eigh...
(tinawag ni Shey si Eigh, lumabas si Eigh sa bagong kwarto ni Ryuu.)
Eigh: what is it?
Shey: I need to tell you something...
Eigh: what is it? Is it about Ryuu? Why do you sound so sad?
Shey: I'm not sad,
(ngumiti si Shey at umupo sya sa bench, umupo din naman si Eigh, hinawakan ni Shey ang kamay ni Eigh.)
Shey: Eigh, I'm going to say this directly to you, okay?
Eigh: sure, what is it?
Shey: uhm, Eigh... after a few observations on Ryuu's spinal cord that has been damaged during the incident, we therefore knew that it'll be a miracle for Ryuu to move a single bone and muscle...
(napatakip ng bibig si Eigh, hinawkan sya ni Shey sa likuran.)
Shey: but there's a chance that Ryuu could still talk...
(patuloy ang pag-iyak ni Eigh.)
Shey: Eigh, you need to be strong for him... so hold one. We are here at your back, Eigh.. hope you won't forget it.
(tumango lang si Eigh, hinigpitan pa rin ni Shey ang pagkakayakap nya kay Eigh. Nagdaan muli ang mga araw at palaging kinakausap ni Eigh si Ryuu, kahit hindi ito makapagsalita, alam ni Eigh na natutuwa ito sa mga nangyayari sa paligid, ikinwento rin nya na nagsimula nang magdate sina Shey at Minho, gamit ang sariling mga kamay minamasahe nya ang bawat muscle ni Ryuu sa katawan para magimprove man lang ito, kahit na alam nyang ang spinal ang may matinding damage, pero pinagpatuloy nya pa rin itong gawin, at sa tuwing matutulog si Ryuu nagdadasal sya, minsan lumalabas pa sya para magpunta sa Chapel ng Hospital, ipinagdarasal nya na maging mabuting muli ang lahat sa buhay nya at nang mga kaibigan nya. Isang araw mula sa Chapel bumalik si Eigh sa kwarto ni Ryuu, pagdating nya doon.)
R: E...
(bumuka ang bibig ni Ryuu. Agad na lumapit si Eigh para pakinggan ang sinasabi nito, alam nyang pilit binabanggit ni Ryuu ang pangalan nya.)
Eigh: haha, why is it babe? I'm glad you can move your mouth. But don't stress yourself okay...
(nadevelop ito ni Ryuu at magandang sign daw ito sabi ng mga doctor at nang therapist nya, kahit medyo hindi mainitndihan ang mga sinasabi ni Ryuu, natutuwa pa rin si Eigh at pilit nya itong iniintindi, natutuhan na ring igalaw ni Ryuu ang ulo nya, pagkatapos ang mga daliri nya. Isang gabi nagising si Ryuu at nakita nya si Eigh na nakaupong natutulog sa tabi nya. Tiningnan nya ito at naluha syang bigla, pero alam nya na hindi dapat sya magpakita ng kahinaan kay Eigh.)
--
Arw: Grace?
Christian: oh, sorry this is Christian.
Arw: ow, uhm, is Grace around?
Christian: she is still in the bathroom, but you can leave a message for her and once she's done, I'm gonna tell her.
Arw: oh okay, thanks... uhm, kindly tell her Eigh is alright now, she woke up this morning and she's doing great... Ryuu is still under coma.
Christian: oh, I'm sorry to hear about your friends, I'll tell her.
Arw: bestfriends actually... uhm, by the way I'll not hang longer, I need to go and take some rest, bye.
Christian: okay. Bye!
(ibinaba ni Arwin ang cellphone at tinawagan ang kanyang ina.)
Arw: ma,
Cyn: Arwin! Why did you call only now!? How is Eigh?
Arw: she's fine ma, she woke up just this morning...
Cyn: oh thank God... how about her husband?
Arw: Ryuu? Oh he is till under coma, ma... but the doctor said he'll be better...
Cyn: what kind of better?
Arw: uhm... I don't know, but he'll be.
Cyn: I'll be coming over this morning with Ghail, is that fine?
Arw: oh, Eigh will really appreciate that.
Cyn: okay, okay.. take some rest now.
Arw: bye ma.
Cyn: bye.
(pagkababa ni Arwin ng phone binuksan nya ang kanyang kotse at sumakay.)
Arw: Christian, jerk!
(pinaandar nya ang sasakyan at nagdrive na pauwi. Makalipas ang dalawang araw, pinalabas na si Eigh sa hospital, nacheck na rin ang trauma nya, umuwi na rin ang pamilya nya sa Cavite, araw-araw syang nasa hospital para kay Ryuu, dinadalhan nya ito ng prutas at pagkain, kahit alam nyang hindi pa ito makakain dahil hindi pa ito gising. Pinapanuod nya rin ang mga doctor na linisin ang sugat ni Ryuu sa likod.)
Eigh: be careful... oh not too much!
(yan ang OA na reaction ni Eigh sa tuwing mararamdaman nyang masakit ang sugat ni Ryuu, naiiyak sya tuwing nakikita nya kung gaano kalala ang sugat. Lumavbas sya ng ICU at naupo sa bench, umiiyak si Eigh.)
Shey: you don't need to watch everytime we clean his wound..
(tumabi si Shey kay Eigh.)
Eigh: I need too,
Shey: but it hurst you, Eigh...
Eigh: I need to be strong for him,
Shey: I know... we know... but save it for once Ryuu woke up, you'll be taking over... but for now, let the doctors handle their job..
Eigh: will you help him feel better?
Shey: Eigh, I will. Okay? So don't be sad, okay?
Eigh: okay,
(ngumiti si Eigh.)
Shey: by the way, Seung Ri cooked lunch, and Ghie packed some for us.
Eigh: really?
Shey: yah, it's in my bag, I'll get it and bring it to you...
Eigh: I'm not in the mood to eat...
Shey: I told you, you need to be strong for Ryuu... and besides you need more nourishment, now.
Eigh: okay.
Shey: uhm, okay, I'll meet you in the cafeteria.
Eigh: okay.
(tumayo si Shey at umalis na, tumayo rin naman si Eigh at sumilip sa bintana ng ICU, tsaka sya dumeretso sa cafeteria. Nagdaan pa ang mga araw at hindi napagod si Eigh na magpabalikbalik sa hospital, ayaw nya kasing maistorbo pa ang kanyang mga kaibigan na busy rin sa trabaho, si Arwin na ang naglalakad para sa investigation ng nangyari, ang mga kaibigan nilang galing Japan ay umuwi na rin pabalik ng Tokyo, pinupunasan nya si Ryuu sa ulo at sa mga braso pati na rin sa mga paa, kinakausap nya ito kahit wala reply, makakatulong daw kasi ito para lumaban ang pasyente. Dumaan pa ang isang linggo at namulat ang mata ni Ryuu, nagalaw din nito ang isang daliri, at kahit tulog si Eigh na nakahawak sa kamay ni Ryuu, naramdaman nya ito agad syang gumising.)
Eigh: Ryuu?
(napatayo si Eigh at tumingin sa kanya si Ryuu, ngumiti ito kahit mahahalatang sobrang hina. Napatalon sa saya si Eigh, agad nyang tinawag si Shey, pagdating nila Shey nakita nila si Eigh na hawak-hawak ang kamay ni Ryuu at kinakausap ito habang hinahawakan ang noo. Pinatabi muna nila si Eigh para macheck nila ang vitals ni Ryuu at ang kalagayan nito. Okay na daw sya sabi nila Shey, at kumuha sila ng therapist para kay Ryuu para matutuhan muli nitong igalaw ang mga kamay o di kaya'y mga daliri man lang, nagdaan pa ang mga araw at natutuwa si Eigh na nakikitang tinuturuan muli si Ryuu.)
Shey: Eigh...
(tinawag ni Shey si Eigh, lumabas si Eigh sa bagong kwarto ni Ryuu.)
Eigh: what is it?
Shey: I need to tell you something...
Eigh: what is it? Is it about Ryuu? Why do you sound so sad?
Shey: I'm not sad,
(ngumiti si Shey at umupo sya sa bench, umupo din naman si Eigh, hinawakan ni Shey ang kamay ni Eigh.)
Shey: Eigh, I'm going to say this directly to you, okay?
Eigh: sure, what is it?
Shey: uhm, Eigh... after a few observations on Ryuu's spinal cord that has been damaged during the incident, we therefore knew that it'll be a miracle for Ryuu to move a single bone and muscle...
(napatakip ng bibig si Eigh, hinawkan sya ni Shey sa likuran.)
Shey: but there's a chance that Ryuu could still talk...
(patuloy ang pag-iyak ni Eigh.)
Shey: Eigh, you need to be strong for him... so hold one. We are here at your back, Eigh.. hope you won't forget it.
(tumango lang si Eigh, hinigpitan pa rin ni Shey ang pagkakayakap nya kay Eigh. Nagdaan muli ang mga araw at palaging kinakausap ni Eigh si Ryuu, kahit hindi ito makapagsalita, alam ni Eigh na natutuwa ito sa mga nangyayari sa paligid, ikinwento rin nya na nagsimula nang magdate sina Shey at Minho, gamit ang sariling mga kamay minamasahe nya ang bawat muscle ni Ryuu sa katawan para magimprove man lang ito, kahit na alam nyang ang spinal ang may matinding damage, pero pinagpatuloy nya pa rin itong gawin, at sa tuwing matutulog si Ryuu nagdadasal sya, minsan lumalabas pa sya para magpunta sa Chapel ng Hospital, ipinagdarasal nya na maging mabuting muli ang lahat sa buhay nya at nang mga kaibigan nya. Isang araw mula sa Chapel bumalik si Eigh sa kwarto ni Ryuu, pagdating nya doon.)
R: E...
(bumuka ang bibig ni Ryuu. Agad na lumapit si Eigh para pakinggan ang sinasabi nito, alam nyang pilit binabanggit ni Ryuu ang pangalan nya.)
Eigh: haha, why is it babe? I'm glad you can move your mouth. But don't stress yourself okay...
(nadevelop ito ni Ryuu at magandang sign daw ito sabi ng mga doctor at nang therapist nya, kahit medyo hindi mainitndihan ang mga sinasabi ni Ryuu, natutuwa pa rin si Eigh at pilit nya itong iniintindi, natutuhan na ring igalaw ni Ryuu ang ulo nya, pagkatapos ang mga daliri nya. Isang gabi nagising si Ryuu at nakita nya si Eigh na nakaupong natutulog sa tabi nya. Tiningnan nya ito at naluha syang bigla, pero alam nya na hindi dapat sya magpakita ng kahinaan kay Eigh.)
--
0 comments:
Post a Comment